Ile de la Cite i St.-Louis to znajdujące się po środku Sekwany, w obrębie miasta dwie wyspy. Są kolebką ponad 2000-letniej historii Paryża. Ile de la Cite swoim kształtem przypomina statek.

To właśnie na niej celtyckie plemię Paryżów założyło rybacką wioskę, która później rozwinęła się w rzymskie miasto o znaczeniu strategicznym, by w kolejnych stuleciach stać się siedzibą francuskich królów oraz kolebką rewolucji.

Ile de la Cite

Ile de la Cite nie jest duża, jej powierzchnia to zaledwie 22 ha. Przecina ją zaledwie kilkanaście ulic. Z brzegiem łączy ją osiem mostów. Są to: Pont Neuf, Pont Au Change, Pont Notre-Dame, Pont d’Arcole, Pont de I’Archeveche, Pont Au Double, Petit Pont i Pont Saint-Michel. Dziewiąty most to połączenie jej z sąsiadującą z nią wyspą Świętego Ludwika (Saint-Luis).

Znajduje się na niej bardzo wiele cennych zabytków z Katedrą Notre Dame, Sainte Chapelle i Conciergerie na czele, ale warto jest wymienić jeszcze kilka miejsc, pomników, które mija się podążając do nich, lub po prostu spacerując po wyspie. Warto dodać, że wyspa ta jest jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc w Paryżu:

Idąc jej południowym brzegiem, aż do końca Quai des Orfevres, przechodzi się obok siedziby policji sądowej (Police Judicaire), gdzie niegdyś złotnicy wytwarzali biżuterię dla królowej Marii Antoniny.
Na końcu, przy Placu Vert-Galant stoi pomnik Henryka IV przezywanego zielonym galantem (Vert Galant), z racji reputacji niepoprawnego uwodziciela jaką miał.
Na wschodnim krańcu wyspy wznosi się Memorial des Martyrs de la Deportation, czyli Pomnik Deportowanych. Wstęp do niego (gdyż wchodzi się do środka budowli) jest bezpłatny, ale w określonych godzinach – 10.00-12.00 i 14.00-19.00, codziennie. Umieszczone w środku 200 tysięcy świetlnych kryształów upamiętnia śmierć 200 tysięcy Francuzów i Francuzek, który zginęli w nazistowskich obozach koncentracyjnych.

Jak dotrzeć na wyspę?

Przede wszystkim pieszo, spacerując jednym z mostów, który łączy wyspę z prawym i lewym brzegiem Paryża.

Co ciekawe, na wyspę dostaniemy się korzystając z komunikacji wodnej – Batobusszczegóły, a także metrem. Na Ile de la Cite dojeżdża linia numer 4 (nazwa stacji Cite).

Most Pont Neuf

Pont Neuf, czyli Nowy Most, pomimo swojej nazwy jest najstarszym mostem w Paryżu. Jego budowę zakończono w 1607 roku i pomimo wielokrotnych prac restauratorskich, jego wygląd nigdy nie uległ zmianie. Od samego początku zbudowany był nie z drewna, lecz z kamienia.

Most Pont Neuf
Pont Neuf

Rozpostarty nad Sekwaną, mniej więcej w połowie swojej długości opiera się o czubek wyspy Ile de la Cite. Składa się na niego łącznie 12 ozdobionych gargulcami i innymi groteskowymi dekoracjami łuków – od północy siedem i pięć od południa. 

Jego nostalgiczny, romantyczny wygląd przyciąga zakochanych, fotografów i oczywiście turystów. Warto także uwiecznić go na fotografii przepływając pod nim (podczas rejsu po Sekwanie, który również polecamy i opisujemy w osobnym dziale), a także podczas spaceru bulwarami Sekwany.

Pont Neuf – ciekawostki

O Pont Neuf powstał aksjomat, bowiem w potocznej mowie w Paryżu używa się porównania, że jak coś jest mocne i wytrzymałe, to jest solidne jak Pont Neuf.
W 1985 roku amerykański artysta Christo wykonał tu jedno ze swoich słynnych opakowań – tzn. cały most „opakował”, pokrywając go olbrzymimi płachtami materiału, które były w kolorze złota. Sztuka…:/

Ile St-Louis

Ile St. Luis, czyli Wyspa św. Ludwika, połączona jest z Ile de la Cite mostem o tej samej nazwie co wyspa, czyli Pont St-Luis. Jest to most pieszy, który prowadzi na wyspę całkiem odmienną od swojej sąsiadki, gdyż nie panuje już tu zgiełk grupowych wycieczek przemieszczających się na ciasnych chodnikach.

Jej zabudowa to XVII wieczna paryska elegancja, dlatego nic dziwnego, że obecnie zamieszkuje ją paryska elita. Poniżej wymienimy kilka rzeczy, na które warto zwrócić uwagę, jeżeli się na niej znajdziecie:

Na jej południowym brzegu znajduje się nieduże, aczkolwiek warte odwiedzenia przez nas, Polaków, Musee Adam Mickiewicz (Muzeum Adama Mickiewicza). Mieści się ono w budynku Towarzystwa Historyczno -Literackiego (Societe Historique et Litteraire Polonaise).

Towarzystwo to zostało założone w 18832 roku przez grupę polskich emigrantów. Związani z towarzystwem byli właśnie m.in. Adama Mickiewicz czy Julian Ursyn Niemcewicz, a kierował nim sam książę Adam Jerzy Czartoryski. W budynku obok mieści się Biblioteka Polska oraz wystawa poświęcona Fryderykowi Chopinowi.

Na wyspie znajduje się słynny Hotel Lambert wzniesiony w 1640 roku wg projektu Louisa Le Vau, który był głównym doradcą króla Ludwika XVIII. Uznawany jest za najwspanialszą XVII wieczną rezydencję Paryża. Obecnie jej właścicielami jest rodzina Rothschildów.
Przy Rue St-Luis-en-I’Ile 29-31 działa najpopularniejsza w mieście lodziarnia Berthillon oferująca przepyszne lody aż w 100 smakach.
Przy Quai de Bourbon mieści się Brasserie de L’Ile St-Louis. Jest to jeden z najbardziej renomowanych lokali w Paryżu, gdzie serwuje się wyśmienite jedzenie, ze wspaniałym widokiem na łuki przyporowe katedry Notre Dame.
Ciekawostka
Pierwsze wydanie „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza ukazało się w Paryżu w 1834 roku nakładem 3 tysięcy egzemplarzy. Co ciekawe, dzieło sprzedawało się słabo i za życia poety nie zostało wznowione.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Opublikuj komentarz