Pola Elizejskie, czyli Avenue de Champs-Elysees, to jedna z najsłynniejszych alei świata. Szeroka, mierząca blisko 2 kilometry długości, ciągnie się od Place de Concorde (Palcu Zgody; największego placu w Paryżu), aż do Łuku Triumfalnego. Champs, po francusku to dosłownie pola, dlatego Avenue de Champs-Elysees to po prostu Aleja Pól Elizejskich.
Pola Elizejskie – historia
Początki centralnej arterii to dopiero wiek XVII. Wcześniej były w tym miejscu tylko pola (zgodnie zresztą z nazwą) i bagna. W 1616 roku królowa Maria Medycejska poprowadziła tędy pierwszą drogę, a pięćdziesiąt lat później Andre Le Notre nadał jej reprezentacyjny wygląd.
Jej prawdziwy rozkwit przypada na lata 30-te XIX wieku. Wtedy właśnie zainstalowano przy niej oświetlenie. Zaczęło przybywać coraz więcej kamienic, parków i restauracji. Ostatnia, największa przebudowa miała miejsce w latach 90-tych XX wieku. Pola Elizejskie zyskały wtedy między innymi szerokie chodniki po obu stronach ulicy.
Co roku, 14 lipca przechodzi Polami Elizejskimi defilada z okazji francuskiego Święta Niepodległości.
Pola Elizejskie dzisiaj
Przy Avenue Champs Elysees skupiają się najelegantsze paryskie sklepy, kawiarnie i restauracje. Przyciąga turystów i miejscowych, zarówno za dnia, jak i na wieczorne spacery. Poza wspaniałymi reprezentacyjnymi kamienicami, w których mieszczą się sklepy z odzieżą najsłynniejszych światowych projektantów, takich jak Coco Chanel, Christian Dior, Luis Vuitton, Armani, Yves Saint-Laurent, czy restauracjami (także wyróżnionymi słynnymi gwiazdkami Michelina), warto jest zwrócić uwagę na jeszcze kilka obiektów, a między innymi są to:
Arc de Triomphe (Łuk Triumfalny) – nazywany pomnikiem megalomanii Napoleona Bonaparte (opisujemy w osobnym artykule)
Le Palais de L’Elysee (Pałac Elizejski) – mieszczący się nieopodal Pól Elizejskich, przy Rue de Fauborg Saint-Honore, pod numerem 55, jest siedzibą prezydenta Francji.
Grand Palais i Petit Palais – oba wybudowane na targi światowe w 1900 roku. W Grand Palais (czyli wielkim Pałacu), mieszczą się dwa muzea: Palais de la Decouverte (Pałac Odkryć Naukowych) i Galeries Nationales du Grand Palais (czyli Galeria Narodowa), w której prezentowane są wystawy czasowe.
Sam budynek to arcydzieło sztuki inżynierskiej. Zawiera secesyjną architekturę, klasycystyczną, kamienną fasadę, ozdobne metalowe secesyjne ozdoby, oraz przepiękne, liczne, alegoryczne posągi. Mało tego, nawet, jeżeli nie wejdziecie do środka, to z tarasu widokowego na Łuku Triumfalnym czy z Wieży Eiffla widać jego przepiękny szklany sufit, który jest największym szklanym sufitem w Europie. Przy tworzeniu jego wystroju pracowało aż czterdziestu artystów. Dodatkowo w Gran Palais działa posterunek policji, który ma na celu ochronę eksponatów znajdujących się w tych muzeach.
W Petit Palais (czyli Małym Pałacu) mieści się Musee des Beaux-Arts de Paris (Paryskie Muzeum Sztuk Pięknych)obejmujące średniowieczne dzieła sztuki, XVII wieczne malarstwo holenderskie, sztukę francuską od XVII do XX wieku, w tym XVIII wieczne meble i obrazy impresjonistów. Najcenniejsze dzieła w zbiorach muzeum to „Cztery pory roku” Cezzanne’a i „Zachód słońca nad Sekwaną” Claude’a Moneta. Budynek łączy elementy architektury klasycystycznej i secesji.
Place de la Concorde (Plac Zgody) – największy plac w Paryżu (opisujemy w osobnym artykule).
Pod Łukiem Triumfalnym, a następnie Polami Elizejskimi rozpoczyna i kończy się słynny wyścig kolarski Tour de France. Tutaj również startuje słynny paryski maraton.